Verlaat de Sultanstrail

Door d.patrick.devlin@gmail.com

Ongeveer een week geleden toen ik naar het westen koerste vanuit de Servische stad Nis (spreek uit als Nizh) ontdeed ik me ook van de veilige deken van de lange-afstands-wandeling die ik volgde: De Sultanstrail. Dit is een lange-afstands-wandeling van Istanbul naar Wenen. Het is recent bedacht en opgezet door een toegewijd team van vrijwilligers die vooral vanuit Nederland opereren. Omdat de route nog in de kinderschoenen staat is de route nog niet in beton gegoten en kom je slechts sporadisch markeringen tegen.
De GPS-bestanden zijn echter een geschenk uit de hemel. Ze zijn verkrijgbaar via hun website en ze kunt ze opladen naar je eigen GPS-apparaat of smartphone zodat je erop kunt vertrouwen dat jouw route eerder al door anderen is betreden en niet naar afgronden leidt of plekken waar je niet verder kunt. Tijdens mijn winterreis in de Bulgaarse bergen heb ik het heel erg op prijs gesteld dat ik me niet zo erg druk hoefde te maken over de routeplanning.

Vanaf nu wordt mijn navigatie een vrije oefening waarbij ik al het kaartmateriaal en foto’s vanuit de lucht gebruik die ik in mijn smerige handen kan krijgen. Dat zal een extra element van opwinding toevoegen want ik zal zoveel mogelijk proberen wegen te vermijden en het kaartmateriaal hier ter plekke houdt niet over.

In mijn laatste blog heb ik het Sultanstrailteam bedankt maar in deze blog nogmaals een welgemeend dankjewel. Arjan Schuiling heeft de moeite genomen om mijn blogs op de website te zetten (www.sultanstrail.com) en heeft ze zelfs woord voor woord in het Nederlands vertaald voor degenen die mijn blogs het liefst in het Nederlands lezen.

Eerder tijdens mijn wandeling ben ik geïnterviewd door Tine Lambers van het Sultanstrailteam. Dit interview (helaas ook in het Nederlands) kan worden teruggevonden in de Februari nieuwsbrief van SultansTrail:

Ik had ook de eer om te worden geïnterviewd voor een andere internetpublicatie toen ik in Sofia was over mijn redenen om deze wandeling te doen, mijn angsten, mijn aspiraties en hoe ik omga met de uitdagingen waarvoor de logistiek, terreingesteldheid en het weer, mij plaatsen. Helaas is dit interview alleen beschikbaar in Bulgaars:

Momenteel bevindt ik mij in Servië wellicht heb ik zo’n 2/3de afgelegd van het Zuiden van dit ruige, gastvrije grotendeels een met veel wantrouwen bekeken land. Alles gaat goed, met uitzondering van regelmatige voorjaarsstormen die je tot op je huid natregenen en je de stuipen op het lijf jagen met extreem gebliksem en gedonder. Ik zal snel een uitgebreid artikel over Servië schrijven.