Bea en Hans stranden in Bratislava

Vertrek Breda

Op zaterdag 18 mei op Hauptbahnhof Breda door Aram en Linda uitgezwaaid. Met de trein naar Düsseldorf,  vergezeld door grote groepen voetbal supporters. Het blauw past bij jou als aanjager van hun gezang in de akoestisch versterkende bahnhofs, met flink gesmeerde kelen. In de overvolle trein zit een oudere vrouw, (met een strak grijs kort kapsel, de krultang en de spray hebben tevergeefs getracht er meer volume in aan te brengen) gewapend met boodschappenwagentje en losse tassen direct om haar heen gegroepeerd. Een icoon van onverzettelijkheid en territorium kwaliteiten.

Aankomst Düsseldorf

Düsseldorf een prachtige moderne stad, veel sportieve activiteit langs en op het water. Ook daar voor ons in ieder geval, een wederopstanding van de Duitse slagers. Een sterke wij erlebnis. In de ochtend met de nachttrein in wenen aangekomen. Wenen imponeert wederom.
Volgende dag vanaf de camping in de stromende regen vertrokken. De route gezocht en gevonden. Mede door het weer wordt meteen duidelijk dat het nuttig is om goed na te denken bij het om zetten van een wandelroute naar een fietsroute. We kwamen steeds vast te zitten in de natte zware klei. Tijdens het schuilen, naar alternatieven routes gezocht met een hardere ondergrond. 

Aankomst Bratislava

Volgende dag Bratislava, mooie barokachtige oude binnenstad, omringend door de strakke hoogbouw uit de communistische tijd. 
Busladingen geïnteresseerde worden er gedropt. Volgende dag vanuit het hostel een koffie tentje met broodjes ons ontbijtje aangedaan en de fietsjes beladen en wel natuurlijk buiten laten staan.

Het ongeluk slaat toe

Over Erlebnis gesproken, Weg Bea’s fiets met al haar bepakking enz. Verbazing alom, het eerste politie buro aangedaan, we worden na een lang verhaal naar een ander buro verwezen en verwelkomt door drie beschadigde alcoholisten die het wachten verzachten met de aanvoer van vers bier. Het zijn wel helden die agenten, ze stappen zonder schroom de lift in, levensgevaarlijke uitvoering met het nodige achterstallige onderhoud. We worden de wachtkamer even uitgehaald om weer verhaal te doen. Het kost tijd en het is heel druk om proces verbaal op te maken. We stemmen in, geduld, tevens wordt er later nog een andere optie ten tonele gevoerd, als we niet alleen een certificaat wensen voor de verzekering, doch de fiets enzo terugwensen, ja dan mag er nog wel een onsje extra geduld aangesleept worden.

We laten het wat over ons heen komen. Bea wordt indringend verhoord, ondertussen bel ik met de reis verzekering. Helaas kunnen ze niets doen, we hebben geen aankoopfactuur van de fiets bij de hand, de fiets is zo ongeveer 3 jaar oud en de bagage was niet onder ons handbereik dus niet declarabel, en we hadden verder geen reis vast gelegd. Einde Istanbul trip. Via de treinreis winkel enkele reis home sweet home geboekt en de twee onderbroeken eerlijk verdeeld. Nog een nachtje in Bratislava gedaan na eerst weer wat uurtjes voor het raam van het Urbancafe o.a. de regen aanschouwd hebbend. Radiohead dient zich aan in mijn hoofd; het nummer Identikit, “Broken hearts make it rain”.

Volgende dag Wenen weer aangedaan, museumpje gepikt, o.a. Egon Schiele en Klimt, gewandeld, heerlijk Italiaans gegeten. Bijzonder dat je tijdens de sanitaire stop getrakteerd wordt op Italiaanse recepten. Nachtcoupe gedeeld met een Balkan man met grote koffer en zeer bescheiden sociale vaardigheden. Nu dus weer thuis. Een lange Tour met een snelle retour.
Mochten jullie iemand anders spotten met deze bepakte bike, hit the person and take the bike!

Liefs Bea en Hans